Wspólna Taryfa Celna – co to?
Wspólna Taryfa Celna to podstawowe narzędzie z jakiego korzysta agencja celna. Jest to system klasyfikowania towarów, podzielony według określonych zasad i kryteriów. Towary poszeregowane są w 21 sekcjach i 99 działach (ok. 22 000 pozycji towarowych).
Nomenklatura towarowa oraz tabela stawek celnych
Taryfa celna zbudowana jest z dwóch najważniejszych, trzonowych części:
- Nomenklatury towarowej – określanej również „nomenklatura taryfowa”. Nomenklatura towarowa zawiera opisy słowne, kody cyfrowe, reguły interpretacyjne, noty wyjaśniające i jednostki miar.
- Tabeli kolumn stawek celnych (taryfy celne) – zwiera ogólne reguły ich zastosowania i sposobu obliczania.
Niezwykle istotna jest poprawna klasyfikacja towarów, co często jest bardzo trudnym zadaniem, a błędy na tym etapie mogą okazać się kosztowne.
Klasyfikacja towarów – w jakim celu została wprowadzona?
Wspólna Taryfa Celna została wprowadzona w celu usystematyzowania towarów oraz grup towarowych, oznaczonych specjalnymi kodami, a co za tym idzie – przypisanymi taryfami celnymi, wymogami względem danego towaru, czy ograniczeniami dla handlu z krajami trzecimi. W Polsce oraz innych krajach, należących do Unii Europejskiej, obowiązuje Wspólna Taryfa Celna TARIC. W naszym kraju mamy również w pełni zintegrowany ze Wspólną Taryfą Celną system ISZTAR, który obejmuje informacje dotyczące podatków VAT i akcyzy.
Jakie informacje zawiera TARIC?
- Kody towarów,
- stawki celne (procentowe lub w kwocie za określoną jednostkę),
- przypis (podstawa prawna),
- okres ważności taryfy celnej,
- dane do nadzoru importu i eksportu,
- kontyngenty taryfowe,
- wskaźniki antydumpingowe,
- zawieszenia cła,
- preferencje celne,
- zwroty eksportowe,
- cła wyrównawcze,
- zakazy importu,
- zakazy eksportu.
Błędna klasyfikacja – konsekwencje i utracone korzyści
Poprawna klasyfikacja towarów to niezwykle ważne zadanie. Błędna taryfa, może skutkować nieprawidłowym naliczeniem cła, przestojem bądź zatrzymaniem towaru, dodatkowymi kosztami oraz odsetkami – gdyż kod taryfy celnej zastosowany do odprawy importowej bądź eksportowej podlega weryfikacji władz celno-skarbowych również wstecznie.
Uiszczenie zbyt niskiej opłaty
Jeśli w wyniku kontroli celno-skarbowej, okaże się że importer uiścił zbyt niskie należności, wynikające z zastosowania błędnej taryfy, konieczne będzie wniesienie niedopłaty wraz z odsetkami.
Uiszczenie zbyt wysokiej opłaty
Niepoprawna klasyfikacja może skutkować również utraconymi korzyściami. W przypadku uiszczenia zbyt wysokiego długu celnego, istnieje możliwość złożenia wniosku o zwrot nadpłaconej kwoty. Wymaga to jednak odpowiedniego udokumentowania. Złożenie wniosku nie jest tożsame z pozytywnym rozpatrzeniem i otrzymaniem zwrotu nadpłaconej kwoty.
Używanie klasyfikacji
Klasyfikację towarów przeprowadza się w oparciu o nazwy pozycji i postanowienia zawarte w uwagach do poszczególnych działów, a także stosownie do podanych reguł, o ile nie są one sprzeczne z treścią pozycji i uwag. Reguły pomagają w poprawnej klasyfikacji różnych towarów wg. sposobów określonych w taryfie.
Np. reguła 2a pozwala na zaklasyfikowanie
„…wyrobu niekompletnego lub niegotowego pod warunkiem, że posiada on zasadnicze cechy wyrobu kompletnego lub gotowego” do pozycji klasyfikacyjnej towaru gotowego.
druga reguła czyli 2b pozwala na podobną klasyfikację w oparciu o informacje o materiale z jakiego dany towar został wytworzony
trzecia reguła (rozbita jeszcze na kilka podpozycji od „a” do „c”) pozwala na klasyfikację nomenklaturową mieszanin
czwarta reguła wskazuje na to jakie towary, których nie można zaklasyfikować przy pomocy wcześniejszych reguł, można zaklasyfikować tak jak towary najbardziej do nich zbliżone
Jeśli powyższe metody nadal nie pozwalają na w miarę poprawną klasyfikację danego towaru, to należy skorzystać ze wskazówek zawartych w regule piątej „a” lub „b” (obejmującej np. klasyfikację futerałów i opakowań czy kontenerów innych niż urządzenia transportowe)
reguła szósta, wprowadza zasadę, polegającą na tym, że:
„klasyfikowanie towarów dla celów prawnych do podpozycji winno następować w oparciu o nazwy podpozycji oraz inne ustalenia dotyczące tych podpozycji, z uwzględnieniem odpowiednich zmian w zakresie powyższych reguł, mając na uwadze, że porównywalne są tylko podpozycje usytuowane na tym samym poziomie. Do tego przepisu stosują się również uwagi do odpowiednich sekcji i działów, o ile z kontekstu nie wynika inaczej.”
Najczęstsze błędy – interpunkcja
Do najczęstszych błędów jakie pojawiają się przy klasyfikacji są te, które wynikają z czytania bez zwracania uwagi na interpunkcję. Przeoczenie znaku interpunkcyjnego potrafi całkowicie zmienić brzmienie np. danego wykluczenia czy wyjaśnienia. Jak należy rozumieć niektóre znaki interpunkcyjne czytając taryfy?
- Myślniki – służą do oznaczania poziomu. Ich ilość pozwala określić, na której pozycji towar powinien zostać umieszczony.
- Dwukropek – określa dodatkowe informacje dotyczące opisu.
- Średniki – w opisie nagłówków używane do rozdzielenia niepowiązanych ze sobą pojęć.
- Przecinki – oddzielają opisy, ograniczające klasyfikację do danego dobra.