Posiadanie gestii transportowej (ang. management of carriage) daje jednej ze stron kontraktu handlowego prawo do podejmowania decyzji związanych z organizacją transportu konkretnego towaru.
Prawa i obowiązki wynikające z umowy określają precyzyjnie warunki INCOTERMS, na podstawie których jest zawierana. Powołanie się na INCOTERMS w kontrakcie pozwala uniknąć nieporozumień pomiędzy stronami w zakresie:
- Momentu przejęcia ryzyka,
- Gestii ubezpieczeniowej cargo,
- Transportu towaru (określa do jakiego momentu każda ze stron jest odpowiedzialna za jego organizację, załadunek oraz rozładunek towaru),
- Podziału kosztów związanych z transportem, opłatami terminalowymi, załadunkiem czy rozładunkiem,
- Podziału kosztów i obowiązków w zakresie odprawy w eksporcie i imporcie.
Wyróżnia się trzy rodzaje gestii transportowej:
- Gestia własna, gdzie eksporter lub importer przejmuje cały zakres kosztów, oraz organizacji transportu,
- Gestia obca, gdzie organizację transportu i pokrycie kosztów oddaje się w ręce drugiej strony umowy,
- Gestia mieszana, gdzie każda ze stron posiada gestię transportową na konkretnym odcinku trasy.
O warunkach handlowych Incoterms 2020 pisaliśmy w artykule poniżej.