Procedura celna – określona procedura urzędowa w sprawach celnych, definiująca jedno z możliwych przeznaczeń celnych. Procedury celne regulowane są przez Unijny Kodeks Celny (UKC) – akt normatywny obowiązujący w krajach Unii Europejskiej dotyczący prawa celnego, ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013r.
Kodeks Celny stosuje się: w handlu między Wspólnotą, a państwami trzecimi oraz w stosunku do towarów, których dotyczy Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej oraz Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą. Unijny Kodeks Celny określa osiem procedur celnych – na czym polegają i kiedy mają zastosowanie?
I. Skład celny
Procedura składu celnego umożliwia składowanie towarów nieunijnych lub unijnych (w uzasadnionych przypadkach) oraz:
- odroczenie płatności cła i innych podatków w zakresie importu towarów spoza obszaru celnego Unii Europejskiej, przeznaczonych do dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym UE,
- podzielenie płatności związanych z cłem i innymi podatkami w przypadku opuszczania towaru ze składu celnego partiami.
- nieuiszczanie ceł i innych należności podatkowych w stosunku do towarów powrotnego wywozu (reeksport). Towary nieunijne objęte procedurą składowania celnego nie muszą być również dopuszczane do obrotu na obszarze celnym Unii Europejskiej, jeżeli przeznaczone są do powrotnego wywiezienia,
- przeprowadzenia procedury naprawczej np. gdy towar zostanie zatrzymany przez Urząd Celny ze względu na braki (oznaczenia importera, CE, instrukcje, wymagane dokumentacje i certyfikaty).
Więcej o składzie celnym dowiesz się z poniższego artykułu:
Skład celny – dla kogo przeznaczony i kiedy warto skorzystać z oferty?
II. Dopuszczenie do obrotu
Dopuszczenie do obrotu to procedura nadająca towarowi nieunijnemu, status towaru unijnego. Procedura dopuszczenia do obrotu ma zastosowanie do towarów importowanych z tzw. krajów trzecich na obszar celny UE, a jej efektem jest nadanie towarom statusu celnego towaru unijnego. Dopuszczenie do obrotu wymaga zastosowania środków polityki handlowej, dopełnieniu formalności związanych z przywozem towarów, uiszczenia stosownych opłat, w tym cła importowego.
III. Wywóz
Wywóz czyli wyprowadzenie towaru unijnego poza obszar celny Unii Europejskiej.
IV. Tranzyt
Tranzyt pozwala na przewóz towarów przez granice lub terytoria, bez konieczności wprowadzania ich na obszar celny państwa przez które odbywa się tranzyt.
V. Uszlachetnianie czynne
Uszlachetnianie czynne to procedura wytwarzania produktów kompensacyjnych poprzez: montaż, składanie lub instalowanie produktów w innych produktach lub ich przetwarzanie poprzez renowację lub naprawę.
VI. Uszlachetnianie bierne
Procedura wywozu produktów unijnych poza obszar celny UE, w celu przeprowadzenia ich obróbki. W procedurze uszlachetniania biernego przyznaje się częściowe lub całkowite zwolnienie z należności celnych, jeśli produkt kompensacyjny zostanie powrotnie przywieziony na obszar celny UE i dopuszczony do obrotu.
VII. Przetwarzanie pod kontrolą celną
Procedura przetwarzanie pod kontrolą celną pozwala na przywóz na obszar celny UE towarów nieunijnych w celu przetworzenia ich, a następnie dopuszczenia do obrotu przy zmienionym rodzaju i/lub stanie. Dopuszczenie do obrotu możliwe jest na skutek uiszczenia należności przywozowych właściwych dla rodzaju produktu kompensacyjnego (końcowego). Na czas przetwarzania produktów pod kontrolą celną zawieszane są środki polityki handlowej oraz należności celnych przywozowych.
VIII. Odprawa czasowa
Odprawa czasowa to procedura pozwalająca na wykorzystanie towarów z obszaru celnego UE, przeznaczonych do wywozu – bez ich obróbki, przetwarzania ani zużycia. W trakcie trwania odprawy czasowej nie stosuje się środków polityki handlowej i nie pobiera należności celnych.
Źródła: Wikipedia.org, sip.lex.pl, isap.sejm.gov.pl, finanse.mf.gov.pl